Yeğeni aracılığı ile Çam ailesine sığınan Fatmacuk, çok sevilir bu evde.Ufacık tefecik ,yürümeyen koşan, koşarken insana yuvarlanıyormuş hissi veren çok neşeli ,bol kahkahalı daima mutlu bir kişidir Fatmacuk. Tek bir derdi vardır. Yaşar’a duyduğu özlem. Maaşlı değildir Fatmacuk. Eline koluna sıkıştırılan beş on kuruşa deli…

TOMBULACIK FADİME’M. (HALİME’M) Fadime’m,sonraki adı ile Halime’m Türküsünün Hikayesidir bu. Anlatan Fatmacuk. Yıllardan 1967 veya 1968. Torununa anlatıyor.Bir varmış bir yokmuş gibi. Mengen’de 1920’li ya da 1930’lu yıllarda bir Deli Mehmet varmış. 60 yaşlarında elinde sazı ile dolaşan bir Aşık bu. Aynı mahalleden bir kıza…

       Eski devirlerde çalgı ile rakseden erkeklere “köçek” derlerdi. Köçek olmak, kolay bir iş değildi. Bunlar, çehreleri genç kız   simalarını andıran, süzgün gözlü ve narin endamlı delikanlılar   arasından seçilirdi. Bir köçek, aylarca ustaya çıraklık ederek  yetişirdi.        Köçekliğin gün görme çağı İstanbul’da XV. Yüzyılın sonlarında…

   Rüyalarımın şehri. Güzel Mengen.  Terkedenlerin  şehri. Sende doğdum tesadüfen.  Ama sende yaşayamadım. Hep hayallerimi süsledin. Türkiye’yi çok seviyorum. Türkiye’den başka yerde yaşamak istemedim hiçbir zaman. Türkiye’de de en çok sevdiğim üç şehir var. Mengen, Konya ve İstanbul.     Ormanlık Mengen’de dağınık yerleşim vardır. Bir…

   Evden kaçmıştır Fatmacuk. 1930 lu yıllar. Üç yaşındaki oğlu Yaşar’ı geride bırakarak kaçmıştır. Gözleri kan çanağı. Yüreği çarpıyor, çok hızlı. Eli ayağı birbirine dolaşıyor. Zaten içe içe basan ayakları aceleden birbirine dolanacak gibi görünüyor.    “Hüseyin görmesin, çarşıdan geçmeyeyim, arka sokaklardan gideyim.”  “Hah, Memet…

Mengen 1919.Babadan dededen kalan köhne evde bir bebek doğar. 15 yaşındaki Hüseyin baba olmuştur. Kendisi çocuk daha. Pek ilgilenmez bebekle. Aklı başka yerlerde. Arkadaşları ile gezinse ya da kahveye gitse…    İki abi askerde. Baba ve büyük abinin şehit haberi gelmiş. Komşuların baskısı ile abla…

Mengen. 1930’lu yıllar. Fatmacuk kaçmış evden. Yaşar minicik. Üç yaşında. Ana ana diye ağlıyor. Gözleri ağlamaktan şişmiş, kızarmış. Salya sümük birbirine karışmış.     Küçük adımları ile evin her yerinde anayı arıyor. Yok yok yok… Sonunda bir köşeye siniyor, sessiz. Korkmuş, ürkmüş.     Analık mutlu, havalara…

Yetim Çocuk Hüseyin’in Fatmacuk ile Hikayesi